با غدیر و الغدیر

با غدیر و الغدیر

بررسی واقعه غدیر با نگاهی به کتاب الغدیر و نویسنده ی آن علامه امینی

برشی از کتاب :

خبرنگار: حضرت علامه یکی از جملات پیامبر در این سخنرانی این عبارت بود که «اللهم وال من والاه و عاد من عاداه خدایا! هرکس با علی دوستی میکند، تو نیز با او دوستی کن و هرکس با علی دشمنی میکند تو نیز با او دشمنی کن.» به نظر شما چرا برخی نویسندگان اهل سنت – با آن که حتی اصل حدیث غدیر را قبول دارند نمی پذیرند که این سخن از پیامبر باشد؟

علامه امینی من در همان جلد اول الغدیر ثابت کرده ام که این جمله را نیز رسول خدا فرموده اند؛ اما اگر می بینید که عده ای نمی خواهند بپذیرند برای آن است که میخواهند از دشمنان علی دفاع کنند. اگر این ها بپذیرند که پیامبر چنین سخنی فرموده دیگر جایی برای دفاع از امثال معاویه و طلحه و زبیر و عایشه باقی نمیماند. این افراد با علی جنگیدند و به روی او شمشیر کشیدند و با او دشمنی کردند. بر اساس آن دعای پیامبر باید قبول کنیم که آنها به خاطر دشمنی با علی ، با خدا دشمنی کرده اند و به خاطر جنگ با علی ، به جنگ خدا رفته اند. دلیل انکار این حدیث نیز همین است.

خبرنگار گویا بعدها در محل سخنرانی پیامبر در غدیرخم مسجدی بنا میشود.

علامه امینی گرچه الآن اثری از آن مسجد باقی نمانده است، ولی اسناد تاریخی نشان میدهد که این مسجد حتی تا حدود سال ۷۸۶ ه.ق نیز به شکلی وجود داشته است. البته در زمان امام صادق و امام کاظمی این مسجد کاملاً برپا بوده و رفت و آمد در آن رونق داشته است؛ زیرا میبینیم که آن دو بزرگوار مردم را به حضور در آن مسجد سفارش می کردند و نماز خواندن در آن را به عنوان یک کار مستحب ترویج می دادند. در حدیثی از امام صادق میخوانیم: «نماز در مسجد غدیر مستحب است؛ زیرا پیامبر در آن جا علی را به ولایت برگزید. آن مسجد جایی است که خدا حق را در آن آشکار ساخت.

حضرت کاظم نیز به عبد الرحمان بن حجاج فرمود: در مسجد غدیر نماز بخوان که فضیلت بسیاری دارد و پدرم نیز به من دستور میداد که این کار را انجام دهم.