طعم شیرین خدا 5 ( با شکر شکرت شیرین می شود کامم)

طعم شیرین خدا 5 ( با شکر شکرت شیرین می شود کامم)

شاید بعضیا بگن معنای «شاکر بودن خدا اینه که در قبال کار خوب بنده هاش بهشون پاداش میده. باشه، قبول اتفاقاً از آیه های قرآنم همین معنا رو می شه فهمید. نمونه ش آیه ۲۹ و ۲۰ سوره فاطره که قبل از این اومد؛ اما مگه خدا نمی تونست این جا به جای واژه «شکر» از واژه های دیگه استفاده کنه و مثلاً نگه «شما کار خوب که میکنید، من بهتون پاداش میدم؟ چرا جاهای دیگه این کار رو کرده اما یه جاهایی هم از عمد کلمه «شکر» رو به کار برده؟ مشکل اینه که بعضیا به راحتی آب. خوردن، از کنار کلماتی که خدا استفاده کرده، رد میشن. خدا شاکره یعنی: اگه من بنده شاکر نباشم، باید برم بمیرم
خداشاکره یعنی :باید عظمت شکر رو بفهمم
خدا شاکره یعنی :به هر دری زدن برا این که بنده عظمت شکر رو بفهمه
«خدا شاکره» : یعنی از خجالت آب بشید.
خدا شاکره یعنی : برا مهربونی همچین خدایی باید مرد.
خیلی خوبه که درگیر این آیه ها بشیم. ایناست که طعم تدبر تو آیات قرآن رو بهمون میچشونه . وقتی درگیر این آیه ها می شیم یه عالمه دغدغه بیخودی از ذهنمون بیرون میره دغدغه های بیخودی مثل چرک و عفونت میمونن که وقتی از وجودمون بیرون میرن یه عالمه درک و فهممون باز میشه.

به این راحتی از کنار «شاکر بودن خدا» رد نشیم . چه قدر قرآن قشنگه، چه قدر حرف داره برا آدم و ما چه قدر دوریم از قرآن .یه کلمه قرآن چی کار می کنه با وجود آدم. اگه سریه سوزن رو هزار قسمت کنید شاید به اندازه به دونه از اون قسمتا آدم بفهمه که چرا خدا گفت:
لو أنزلنا هذا القُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعاً تتصدعاً مِن خَشْيَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الأَمْثَالُ تصْرِبُها لِلنَّاسِ لَعَلَّهُم يَتَفَكَّرُونَ.
اگر این قرآن را بر کوهی فرو می فرستادیم، یقیناً آن کوه را از بیم خدا فروتن و از هم پاشیده می دیدی و این مثل ها را برای مردم میزنیم باشد که آنان بیندیشند.
اینا چیزایی نیست که بشه به راحتی از کنارش گذشت خواهش میکنم بعد از خوندن درس هم از فکرش بیرون نیاید.
حالتی از بنده در برابر خدا وجود داره که تو ادبیات قرآنی بهش 《اخبات》 گفته میشه تو دل اخبات، دو تا معنا وجودداره: یکی تواضع یکی هم اطمینان

خبت به معنای زمین محکم و سفته آدم روی این جور زمینی با اطمینان قدم بر میداره چون مثل زمین لیز و لغزنده. ادم رو کله پا نمیکنه. از اون طرف این زمین در برابر کسایی که روش راه میرن ،متواضعه انگار که گوش به فرمانه…