کتاب طعم شیرین خدا 7 (ذکر است کسی که اهل شکر است)

از بچه ها تشکر کنید. بهشون بگید که چون خدا ها رو خیلی دوست داره نعمتاش رو روی سر ما می ریزه، ازسوپ تشکر کنید و بهشون بگید که خدا به خاطر محبتی که به شما بچه ها داره حتی برا کوچیک ترین کاری که ما براتون انجام میدیم مزد خیلی زیادی بهمون میده

ممکنه بعضیا بگن این حرفا و این کارایی که شما میگید به درد فیلما و سریالا میخوره اینا تو زندگی واقعی یا اجرا شدنی نیستن یا صلاح نیست اجرا بشن. آخه اگه من برم به مادر شوهرم با مادرزنم این حرفا رو بزنم که دیگه از فردا نمیشه جمعش کرد. با اگه برم به شوهرم این حرفا رو بگم مگه دیگه میتونم باهاش زندگی کنم؟! یا اگه به بچه هام این حرفا رو بزنم برا همیشه سوارم میشن چه قدر دلت خوشه اصلا مگه میشه این طوری زندگی کرد؟!

در جواب اینا فقط میگم چه قدر بده که زندگی دینی به قدری بین ما غریب شده که وقتی درباره ش حرف میزنیم انگار داریم به فیلم تعریف میکنیم. بعضا هم این نگرانی رو دارن که اگه این طوری بگیم، طرفمون این تشکر رو به حساب چرب زبونی میذاره نه واقعیت.

درباره این نگرانی هم باید گفت: از بس از این حرفا نزدیم،گفتن این حرفا چرب زبونی حساب میشه. نه تنها نباید کاری به برداشتای نادرست مردم داشته باشیم، بلکه باید این بحثا رو تو جامعه گسترش بدیم تا ذهنیت مردم نسبت به تشکر کردن عوض بشه

وقتی یه اصلی تو جامعه غریب میشه به کسایی که به اون اصل توجه میکنن اتهامای مختلفی می زنن.
دقت کردید که چرا وقتی به دیدن به فرد مصیبت زده میرید و برا همدردی تو مراسم ترحیم شرکت میکنید کسی نمیگه این آدم چاپلوسه؟ چون بحث همدردی و تسلیت به عنوان به وظیفه انسانی برا مردم جا افتاده اما بحث تشکر از دیگران البته از زاویه ای که گفتیم هنوز برا مردم جا نیفتاده برا همین ممکنه برداشتای غلطی درباره ش بشه

به دلیل برداشت بد و نادرست دیگران از کارای خوب، غریب بودن زاویه نگاهیه که باید نسبت به اون کار وجود داشته باشه

تو خیلی از مسائل تا زاویه نگاه عوض نشه انگیزه برا عمل ایجاد نمیشه به بار دیگه زاویه نگاه درست به تشکر از دیگران رو میگم .ما بدون شکر خدا نمی تونیم آدمیت خودمون رو حفظ کنیم و به رشد برسیم. اگه از بنده هایی که واسطه ی رسیدن نعمت بهمون هستن تشکر نکنیم شکر خدا رو به جا نیاوردیم پس بدون تشکر از واسطه های نعمت نمیشه آدمیت رو حفظ کرد و به رشد و کمال بندگی رسید.